Planowany od wiosny wyjazd do Domu Rekolekcyjnego „Dom ASD” wreszcie doszedł do skutku. 

Sobota 16.11.2013 r. o godz. 8:00 start!

Dosyć chłodna aura nie zepsuła humorów 🙂 a gdy zobaczyliśmy cel naszego wyjazdu trudno było nie zachwycić się…

Eleganckie, piękne wnętrze i rozmaitość pomieszczeń zaspokoiły apetyty najbardziej wybrednych… a tak dosłownie to nasze apetyty zaspokoiła przemiła pani Jola która na powitanie „zaserwowała” królewskie śniadanie…

Sesja zdjęciowa – no przecież musi być wesoło!!! 😉

kawka i placek ze śliwkami (autorstwa Ireny) w stylowej piwnicy – czyli w pokoju kominkowym

no i w drogę!
Pierwszym etapem naszej wyprawy była mała wioska Mądre w której znajduje się neogotycki (ponad 120 letni) kościół malowniczo usytuowany na wzgórzu

i cmentarz

Proboszcz Parafii ks. Sławomir Krzeszewski zapoznał nas z historią tego miejsca, okolic i świątyni – której wnętrze skrywa tak wiele tajemnic…

po takiej dawce informacji trzeba sobie wszystko poukładać…
Maszerowaliśmy więc przez drogi i bezdroża (do wioski Garby i do Murzynowa), „tonąc” w błocku i podmokłej zaoranej ziemi…
I nie było nam ciężko.
A trudy rekompensowały widoki i pojawiające się przed nami stada saren i jeleni

Trasa którą pokonałyśmy to ponad 14 km, ale biorąc pod uwagę warunki terenowe i wietrzysko (nieźle wiejące na otwartej przestrzeni)możemy być z siebie zadowolone!
Nic więc dziwnego, że znakomity obiad i później wypoczynek przed kominkiem był dopełnieniem wszystkiego co dobre 🙂
Spotkanie z ks. Sławkiem w takiej gorącej atmosferze było tym, na co czekałyśmy myśląc o przedświątecznym czasie…

Niedziela 17.11.2013 r

Po (znakomitym zresztą ) śniadaniu wyruszyłyśmy (z kijkami) na mszę świętą. Jeszcze raz, w nieco innej pogodzie mogłyśmy podziwiać kościół i wyobrażać sobie jak pięknie wygląda wiosną kiedy kwitną bzy i latem gdy skąpany jest w zieleni…

Wrócimy tu wiosną… A jeśli ktoś chciałby spędzić czas w spokoju i radości którą trudno nazwać i określić, to Nadziejewo i Mądre czeka!
Spotkaliśmy przyjaznych i życzliwych ludzi, pełnych zrozumienia i radości… 🙂
Dziękujemy Księdzu Proboszczowi!